• Vliegende start Groene Galliërs

    Kreunend haalt hij vervelende stoeltjes uit een opberghokje, terwijl zijn cameratas op zijn rug balanceert. Zijn lust en zijn leven, beelden vastleggen, de nadruk leggen op schoonheid. Op de diversiteit van een Drents landschap of een stads tafereel. Heerlijk, maar dit, deze zondagochtend is andere koek. Een elftal van drukke, vervelende jochies in tanende mannenlijven. Krijg die maar eens goed voor de lens en dan de grijze luchten, de absentie van het juiste licht. Dit is andere koek, gallische koek. Steeds als de lens zich scherp stelt is er een oprisping, een woordgrap of een ander irritante inmenging op het moment suprême. Ach, Alle Oldebeuving maakt er maar het beste van en schiet de groene Galliërs de eeuwigheid in met ogen die vastleggen bij het knipperen. Het beloofd weer een mooi teamportret te worden. De tegenstander deze ochtend bekijkt het allemaal wat onwennig aan. De groene Galliërs, het zal wel.

    Frank Schäfer, oud speler van de zaterdagtak, is even terug op het Sportpark de Drift. Als hij hier mooie herinneringen aan het ophalen was, dan is hij er snel mee opgehouden. Van het kastje naar de muur, alle hoeken van het veld, uiteen gespeeld, weggetikt, overrompeld, voorbij gelopen. De groene Galliërs waren overal, schoten met scherp en bezorgde de Assenaren een hele, vervelende competitiestart. Gert Vogelzang had zijn basis elf kort na de fotoshoot de kleedkamer in geslingerd. Dam en Lammers voorin als vooruitgeschoven posten, daarachter buitenkantje Brussen met iets onder hem ,het raspaard met zijn gave trap, Wever. Linkerflankbestormer Klompmaker, rechterantilope Braams. Dit alles rustend op een kern van workout-boy Thijs en oude luitenant Bijker. De kierenstoppers Hilgenga en basalten Keizer en de kroonjuwelenbewaker Stan in de doelmond. Vanuit het reservebataljon wachtten granieten Betten en ingevet renpaard Robert op hun moment. Een aardig clubje mannen hoor.

    Het was een feest van een wedstrijd, waarin de eerste twintig minuten verliefd werd gereageerd op de bal. Een afgemeten voorzet, een vislijn strakke diagonaalpass, een gevoelige kaats, een rake kopbal. Gevolgd door een indraaiende hoekschop, een diepe penetratie met droge schuiver en een geplaatste binnenkant in smachtende bovenhoek. U begrijpt het stond op dit moment 4-0.
    Na een kleine miscommunicatie bij een doeltrap scoorde F.C. Assen. Even wankelden de Galliërs, vanuit het ongeloof dat er een tegengoal was geïncasseerd. De organisatie was ver te zoeken, de bal ineens niet meer zo lief, niet meer zo lekker. De afstanden tot elkaar werden groter, het zoeken naar elkaar werd meer en meer een opgave. De rust bood uitkomst, thee en zitten. Het duurde een tijdje in de tweede helft, maar uiteindelijk liepen de groenhemden uit tot een eclatante overwinning van maar liefst 8-1.

    Voorin sleurde en wroette Dam zich naar de inspannende vorm van ontspanning. Als een Russische mijnwerker bikte hij gaten in de defensie van de tegenstander, dit deed hij samen met Lammers, die ook een niet te stillen honger naar de bal had. Elders in het land, maakte keeperovervaller Bulthuis zich op voor een lange middag hardlopen in het Amsterdamse. De goaltjesdief en zijnetfluisteraar, liet de eerste competitie wedstrijd dus aan zich voorbij gaan. Op het hoofdveld van de Drift was het genieten geblazen. Van de beide spitsen dus, maar ook van Thijs. Zodra de bal zijn kant op kwam, al dan niet aan de voet van een tegenstander, arresteerde hij de bal en leverde hem in bij een medespeler. Wat een inzicht en wat een grinta. De toeschouwers die de venijnige regenbuien trotseerden zag een majestueuze sprint van renpaard Robert met afronding, Een fraaie dubbele één twee tussen Dam en Lammers, een doorweekte grensrechter die zijn lot droeg als een kerel. Een keeper die ondanks zijn geringe lengte, bij hoekschoppen hoog boven de speler uittorende en men zag Keizer ingetogen proberen af te ronden, Betten zijn vijfde wedstrijd in haast evenzoveel dagen spelen. Om sommige zinnen echt tot je te kunnen nemen had je erbij moeten zijn.Ik wil het voltallige publiek bedanken: Oervader La Riviere, voetbaldier Kamps, liefhebber Kuipers, vader Hilgenga, meneer Luinge, orakel Leering, dank voor jullie inzet als rassupporter.

    De kampioensploeg van vorig jaar, begint een klasse hoger dus perfect. Alleen maar blije gezichten, alleen maar lof. Het is wachten op een keiharde afstraffing, maar tot die tijd zweven we lekker verder. Balverliefd en complimenteus, paradijselijk voetbal propagerend. We voelen wat Messi voelt, wij zien wat Modric ziet, wij doen waar Pogba van droomt, wij leven voetbal als Buffon. En laat ons maar even in deze waan. Want wat enorm genieten is dit gevoel van onsterfelijkheid. Je hoort mensen altijd zeggen: Met beide benen op de grond blijven. Ik vind dat zo’n onzin. Het leven zet je al zo vaak met beide benen op de grond. Wij mensen hebben geen vleugels, dus als je dan even zweeft, blijf dan gewoon lekker hangen. Die grond komt vanzelf weer dichtbij. Groenhemden zweven door deze werkweek met nonchalance en flair. Deze groene Galliërs zijn zelfs voor de verslaggever de laatste tijd onverslaanbaar.