Een waterkoud en desolaat sportpark de Drift strekte zich uit voor mijn slaperige ogen. Dorre schimmen van bomen, mat geworden gras en een soort lucht waar alleen Wim Hof zich lekker in zou onderdompelen, vormden het decor voor de laatste wedstrijd van het seizoen. De kantine stond op standje vrieskist terwijl de Galliërs hoopten even te schuilen voor de guurheid buiten. Gelukkig speelde Keizer de hele ochtend voor alerte barvrijwilliger, waardoor het kwik snel steeg tijdens de instuif voor het duel tegen HOVC 4. Het facilitaire deel van de groene Galliërs is een ondergeschoven kindje. Altijd al geweest. Op deze ochtend bleek dat er helaas ook niet aan een scheidsrechter gedacht was, een redelijk even essentieel als irritant onderdeel van het voetbalspel. Je kunt er niet zonder, al was het maar omdat je dan niet al het onrecht van de wereld in iemands schoenen kon schuiven. Time maakte zich onsterfelijk door de fluit ter hand te willen nemen, zodat tweeëntwintig klepperde mannenkaken met de beenharen rechtovereind, toch nog aan de wedstrijd konden beginnen.

Turbulent
Het woord is een containerbegrip voor een bundeling van uiteenlopende, vaak niet te verenigingen gebeurtenissen. En juist dat woord past bij het Gallische jaar 2023 (wij houden gewoon dezelfde jaartelling aan als onze collega stervelingen). Van verstotenen tot een negatieve recordreeks, van het afscheid van scherpschutters tot de hamerdreun van een boodschap van onze katachtige. Van onvrede bij de leiding tot het verwateren van de feestvreugde. In 2023 stierven de groene Galliërs duizend doden. En toch richtten ze zich nog éen keer dit jaar op. Met frisse tegenzin in het tegenstribbelende lichaam, met een snoozeje extra door plakogen en met wederom een stuk minder spelers dat die avond ervoor op gerekend, stiefelden we het doodse sportpark over naar het achterste veld. Dat wakkerschrok uit een ijzige idylle.

Keepers
Je hebt ze nooit voor het leven, maar zodra je er een goede hebt wil je hem nooit meer kwijt. En toch heeft onze corpulent sfinx aangegeven dat het na dit seizoen ophoudt. Dat we zonder zijn accurate lange halen moeten, zonder zijn fata morgana truc waarmee hij spitsen bezweert in een één op één en zonder zijn liefde voor het spelletje. Hij was de slot op het deur, de kapstok waarop wij hingen, de initiator van de snelle counter. Hij boezemde angst in bij de tegenstander, gaf ons glans en statuur. U begrijpt, het is lastig een team te imagineren zonder hem. En toch is precies dat was ons te doen staan. Met speels gemak hield hij op de laatste voetbalzondag van het jaar de nul. Elke wedstrijd in het eerste deel van 2024 zullen we volop gaan genieten van zijn inbreng, met steeds iets meer heimwee, iets meer verlatingsangst.

Boem Boem Benji
De olijke fransman van de sv Borger speelt zo af en toe met ons mee. Zo soms, als de zaterdag voor werk of familie is, vergezeld hij ons op de zondagochtend. Uiterlijk valt hij weg binnen de gelederen, blend hij lekker mee met de leeflijven en de levensgenieters. Maar zodra een bal in zijn  buurt komt verandert dat compleet. Als een wolf in schaapskleren. Of eerder als een Mechelse herder in een labrador. Flits flits en hij is bij een tegenstander weggedraaid, boem boem en de hattrick is al halverwege. Vinniger dan je voor mogelijk houdt, soepeler dan je kon bevroeden en dodelijker dan alle overige veldspelers. Dat is Benjamin Mazeau. Een parel voor het voetbal in Borger. Afgelopen zondag scoorde hij er maar liefst zes, met een gemak vergelijkbaar met hoe eenvoudig Gary Anderson de triple twintig vindt. In een tandem met Gert Jakobs, die de kruimels opveegde ( hij scoorde er twee), was het een lust voor het oog. Het verweesde sportpark twinkelde soms stiekem, lichtte kort op wanneer deze tandem een connectie maakte. Daar gaan ze volgend jaar in het eerste nog plezier van beleven. En als de kinderen de zaterdag bewonen of het werkt vraag om voetballen op de zondag, dan genieten wij stiekem van ze mee.

Vraagtekens
De toekomst is ongewis. Wie had bijvoorbeeld gedacht dat Erik Veen niet meer onze voorzitter zou zijn. Schandelijk en onbegrijpelijk dat het zo werkt in de wereld. De groene Galliërs betreuren de gang van zaken, er moet zich toch ergens een volksverlakker euh volksvertegenwoordiger kapot schamen. Erik, namens de Galliërs bedankt voor jou enorme inzet voor deze vereniging. Mocht je in het weekend nog wat invulling zoeken, dan ben je natuurlijk van harte welkom om onze begeleidingsstaf of onze basiself te komen versterken! Het ga je goed. De toekomst in ongewis. Bestaan de groene Galliërs medio 2024 nog? Zonder keeper zal dat lastig worden, de vacatureteksten worden inmiddels geschreven. Ken je een keeper? Taggen maar!

Ik wens iedereen vanaf deze plek fijne feestdagen en een gezond en sportief 2024! Na de oliebollen keren we terug met nieuwe verhalen, nieuwe steekjes onder water en wellicht zelfs met Sander van der Veen, al valt dat laatste nog te bezien. Afgelopen zondag stond zijn hele familie langs de lijn voor zijn kunsten, die hij, dat hoop ik, in zijn dromen aan het vertonen was. In 2024 in elk geval nog een stuk of tien wedstrijdverhalen en dan zien we het wel. De zijdendraad is dradig aan het worden, al is balanceren voor overleving inmiddels onze kernkwaliteit, ooit kukelen we om.