Beste lezers. Dit verslag zal voor u even wennen zijn. Waar normaal gesproken de zinnen vloeiend op papier worden gezet en het lezen van deze verslagen net zo soepel gaat als het drinken van een biertje op de zondag middag zal het dit keer wellicht met wat horten en stoten gaan. Reden; uw vaste verslaggever geniet van een heerlijk weekje weg met zijn gezin en schoonfamilie. Geniet van dit weekje Gijs. Volgende week verwachten we je flegmatieke linker been en je onuitputtelijke fanatisme weer op het kunstgrastapijt van Musselkanaal.

En zo kan het gebeuren dat de aanvoerder van de groene Galliërs niet alleen veldspeler en keeper is maar nu ook de verslaggever. Keeper hoor ik u denken? Ja, keeper. Helaas moest Karsten zich na een iets te fanatiek potje Padel afmelden voor de zondag vanwege een onwennige hamstring. Pogingen om een vervanger te regelen voor de mooie zondag morgen strandden helaas en zo kon het gebeuren dat we een keeper uit ons veldspeler arsenaal moesten kiezen. Vanwege een wel vaker onwillige knie zou het onzeker zijn welke inbreng Vincent zou hebben op deze wederom zonovergoten zondagochtend, en zo werd er besloten dat hij het doel zou verdedigen. Uiteraard niet nadat er een gecheckt was of hij wel bij de lat kon.

De eerste helft was een zoals we van deze normaal gesproken van de Galliërs gewend zijn. De bal ging soepel van voet naar voet, geduldig werd er gebouwd aan soepel lopende aanvallen en de verdediging stond door een scherp coachende Olf en kuitenbijters Koender Rijnberg en Wijnolds. Spelverdeler Yorick strooide met passes richting de onvermoeibare Dam en Freriks. Vooral Freriks was een plaag voor de Asser verdedigers. Met zijn diagolale loopacties en scherpe kap naar zijn linkerbeen was hij maar moeilijk af te stoppen. Amir Melvin en Pim zorgen voor de olie tussen de tandwielen van het vlot draaiend Gallisch samenspel. Melvin is met zijn kwaliteit en ervaring een welkome toevoeging voor de zondagochtend. Een mooi voorbeeld van iemand die na zijn topjaren in ons eerste elftal aansluiting vind tussen de fanatieke oude mannen.

Qua spelbeeld mocht het een wonder heten dat na een half uur een tussenstand van slechts 1-0 op het scorebord stond.

Dat we de rust in gingen met een 1-1 ruststand was slecht te wijten aan 1 moment van onachtzaamheid en het geringe keepertalent van ondergetekende.

Rust. Het bekende bakje thee, positieve woorden over de sterke eerste helft en gerichte wissel zouden er voor zorgen dat we deze wedstrijd toch wel over de streep zouden trekken. Immers, Asser Boys had maar 2 voetballers die er echt wat van konden en een aantal waren toch echt op leeftijd en waren na 60 minuten voetballen ongetwijfeld kapot.

Helaas mocht het deze zondag niet zo zijn voor de groenhemden. Een discussie over speeltijd of aanwezigheid en niet 1 maar 4 wissels tegelijk zorgden ervoor dat we het als team niet meer konden opbrengen om met elkaar te strijden. Asser Boys kon gemakkelijk uitlopen naar een 1-5 overwinning en dit was vooral te wijten aan de belabberde instelling van de Galliërs. De anders zo homogene groep jonge honden in oude mannenlijven (u leest het, ik probeer de vaktaal van onze kundige verslaggever er toch een beetje in te houden) viel compleet uit elkaar. Waar we vorige week als team een lelijke overwinning over de streek trokken door juist als team te opereren konden we ditmaal onze trots niet opzij zetten en zo kon het gebeuren dat er een kansloos verlies werd geleden.

Als aanvoerder weet ik het antwoord wel. U als trouwe toeschouwer en/of trouwe lezer van onze wedstrijden en verslagen zal moeten wachten tot een volgende zondag. Een volgende strijd tegen ons lichaam, een volgende strijd tegen slechte velden en een volgende strijd tegen ploegen die er in onze ogen vaak niks van kunnen Maar hopelijk toch niet meer tegen zichzelf……

Volgende week spelen we uit in en Tegen Musselkanaal. Dan weer met Gijs en dan dus ook weer met een ongetwijfeld hoogstaand verslag.