• Groene Galliërs op het tandvlees naar overwinning tegen Titan 3

    De kop van het verslag zegt het al, het was een loodzware ochtend in Nieuw-Weerdinge. Alsof men bezig was aan één van de laatste wedstrijden van het seizoen en men op de laatste benen liep. Behalve veldheer Bijker, die zichzelf in de 90e minuut nog als een katapult wist te lanceren en uiteindelijk de beslissende 1-3 op het scorebord bracht.

    Maar tot aan die 90e minuut was het afzien voor de Galliërs, die eindelijk weer eens na twee maanden mochten opdraven. Vele zonovergoten zondagen gingen voorbij zonderdat ook maar één Galliër het leder aanraakte. Elke week weer die hoop, gaat de wedstrijd door? Vaak dat tegenstanders soms nog doodleuk op de zaterdag afzeggen en geen zin hebben om op de zondagochtend tegen een balletje aan te trappen. Lijkt me juist het uitlaatklepje voor de meeste voetballers onder ons op dit niveau, maar goed dat geldt blijkbaar niet voor elke competitiegenoot van ons. Dus ook deze week was het weer spannend of het wel door zou gaan, al was er wel wat meer hoop dan bij de voorgaande opponenten gezien de Titanen vaak wel tegen een balletje aan willen trappen.

    Desondanks dat we eindelijk weer mochten spelen ontbraken er nog een hoop Galliërs, waaronder uw vaste verslaggever, die samen met Gerben Braams de Amstel Gold Race in het klein aan het fietsen was in het Limburgse landschap. Ook onze pantserwagen Jakobs ontbrak vanwege een missie in Amerika. Koenders stond waarschijnlijk ergens bonnetjes uit te schrijven aan snelheidsduivels en doelman Lubbers hengelde waarschijnlijk tijdens zijn weekendje weg dit weekend geen ballen, maar vissen uit het net. Wellicht dat ik nog iemand vergeet, maar uiteindelijk konden we met 14 man op pad, mede dankzij inval-doelman Jorwen Smit en Jochem Hulsebos en Jordi Drenth. Mannen bedankt voor het meedoen, want we waren jullie keihard nodig deze ochtend.

    Schitterend weer deze ochtend in Nieuw-Weerdinge, waar het hoofdveld op ons wachtte. Bij aankomst vertelden we dat we al twee maanden niet hadden gespeeld en plots klonk het bij Titan ‘dan maken we misschien toch een kans’. Het bleek later geen rare uitspraak te zijn. Ook leider Janssen had moeite om zijn woorden te vinden na twee maanden niet gespeeld te hebben. Na cryptische omschrijvingen zoals ‘Sander moet erbij in voor Olf’ werd het bijna een raadsel wat de opstelling uiteindelijk was en wie waar speelde. ‘Als we de overwinning maar over de lijn wisten te trekken’ ging Janssen nog even door met spreekwoorden verbasteren. Ach, het maakte juist datgene wat al deze Galliërs zo lang hebben moeten missen, de kleedkamerhumor en het geouwehoer om de wedstrijd heen.

    Maar goed er moest ook gespeeld worden en dat ging zeker in het begin van de wedstrijd niet van harte. Na een paar minuten mistte een Titaan al een dot van een kans en de motor van Borger bleef flink haperen in het eerste half uur. Tot overmaat van ramp moest aanvoerder Wever er al snel vanaf. De 1-0 was dan ook onvermijdelijk, maar gelukkig voor Borger bleef het daar dankzij paal en een uitstekend keepende Smit ook bij. Tegen het half uur begon de motor van de Galliërs wat te pruttelen en kwamen er ook eindelijk wat kansen, al hadden Dam, Lammers en Bulthuis ook nog niet echt de scherpte. Dat had Bob even later wel, hij rondde goed af na een mooie pass van Rik Blom. Het doelpunt voelde toch een beetje als een verlossing. Met 1-1 aan de thee, terwijl dat ook best een 4-2 achterstand had kunnen zijn.

    Na rust kwamen de Galliërs wel wat beter uit de verf, maar het bleef een moeizame en zware wedstrijd. Na 65 minuten viel de 1-2, Bulthuis zette zijn voet tegen een strakke voorzet van Dam en daar was de gewenste voorsprong. Een voorsprong die daarna bleek met hand en tand verdedigd moest worden. Titan drong aan, Bob en Dam vielen geblesseerd uit, het werd zwaarder en zwaarder. De benen begonnen leeg te lopen bij Borger dat in de slotfase niet meer de rust in het spel kon bewaren. Bijna ging het dan ook nog mis. Een aanvaller van Titan wipte de bal over Smit heen en waar iedereen dacht aan een doelpunt rolde het leder via de paal het doel weer uit. Grote opluchting aan de kant van Borger, dat in de 90e minuut dus nog op 1-3 kwam. Een counter werd niet goed verdedigd door Titan, waarbij een punter de bal richting het eigen doel bracht. Plots achter de laatste linie dook daar Bijker op, die met een gracieuze ‘sprint’ voor de keeper opdook en de bal rustig binnenschoof: 1-3 en drie punten in de knip.

    En dat telde, want nog altijd zijn de Galliërs foutloos na 15 wedstrijden te hebben gespeeld. Nog zeven wedstrijden te gaan, waaronder twee keer tegen concurrent Ter Apel. Volgende week zondag eerst Roswinkel thuis, hopelijk dan met wat meer Galliërs aan de start.