• Groene Galliërs moeizaam naar overwinning tegen Annen

    Voordat we naar de wedstrijd tegen Annen gaan, gaan we nog even terug naar vorige week zondag. Of misschien beter gezegd, de donderdag ervoor. Onze leider Wilbert ‘braboneger’ Kanninga krijgt het verzoek van Gieten 4 of de wedstrijd niet verplaatst kan worden. Want de Gieter Heertjes blijken een paar heertjes te missen op zondag 7 april. Dus er kan dan niet gevoetbald worden, want ondanks dat Gieten slechts 6 senioren elftallen heeft kan er niet gevoetbald worden. Voor ons allemaal een raadsel, maar zonder een paar waterdragers waren de heertjes waarschijnlijk bang dat ze die zondag af zouden gaan als een groene Gieter. Uiteindelijk resultaat: wedstrijd verplaatst naar 2 juni, de vraag is dan ook nog maar of die wedstrijd er nog toe doet of dat die nog om des keizers baard gaat. En nee daar bedoel ik niet Remco zijn baard mee.

    Nee, want de Groene Galliërs hebben dat niet. Daar staat niet altijd iemand op het podium. Die staan gezamenlijk op een podium, daar is iedereen even belangrijk. Die zullen niet afzeggen omdat als Vincent er niet is om zijn geweldige linker te laten spreken, of als buitenkantje Brussen er niet is, of als goaltjesdief Bulthuis er niet of als Laufpensunger Klompmaker er niet is, of als de granieten sloopkogel Keizer er niet is, of veldheer Bijker en zo kan ik nog wel even door gaan. Nee het mooie is dat er altijd wel een oplossing voor handen is en dat er altijd ook gespeeld kan worden. Dit mede ook te danken aan de veelzijdige elftalleider en clubman Gert Vogelzang. Een elftal, wat elke zondag weer plezier uitstraalt, zowel voor tijd, tijdens de wedstrijd als bij de nazit. Elke zondag is het genieten, steeds weer. En soms verdient iemand wel een podium tijdens de wedstrijd, gewoon omdat diegene die zondag het fantastisch heeft gedaan.

    En diegene die het deze zondag echt fantastisch deed was onze doelman Stan Luinge. Onze sluitpost die zondag in topvorm was en het geweldig deed en ons eigenlijk van een nederlaag heeft afgehouden. Want Annen was behoudens de eerste twintig minuten beter dan ons, creëerde meer kansen dan ons, maar altijd was daar weer Stan, ze werden er gek van. Het was sowieso een beetje de dag van de keepers, want we stonden na tijd ook nog even stil bij het afscheid van Wim Kuipers. 38 jaren trouwe dienst als doelman onder de lat bij Borger. Geweldig, een prestatie van formaat. En Wim zag dat het deze zondag goed zat met zijn opvolger, Stan, die absoluut de man van de wedstrijd was.

    Maar deze zondag moesten we dus spelen tegen Annen. Een lastig, ervaren en geslepen ploegje. Ook daar met de nodige pijn en moeite gewonnen dus we waren gewaarschuwd. Het begon al in alle vroegte met de Formule 1 race in Shanghai, waarvoor Hessel speciaal de kantine wat eerder open had gedaan. Hessel was er in plaats van Vogel, die deze zondag nog lekker in zijn nest lag. Klasse dat je er was Hessel, ondanks de lauwe bakjes thee in de rust, al hadden de Anneroeltjes daar mee problemen mee. De echte liefhebbers fietsten dus in het ochtenddauw al richting de kantine om deze fascinerende race te aanschouwen. Een parade van bolides met hoge snelheden, die 56 rondjes achter elkaar aan reden. Fascinerend voor de een, slaapverwekkend voor de ander.

    Tijd om, om te gaan te kleden en de opstelling van onze braboneger aan te horen. Ons loopwonder en onze verslaggever was niet aanwezig deze ochtend, die zat ergens onder een draagsteen of deksteen verscholen. Dus eindelijk een echte linksmid vandaag in de basis, Geisebocke Klasens, die ook echt links bleef spelen in tegenstelling tot onze natuurlijke linksmid, prima ingevuld.
    Dan de wedstrijd, waarbij het opviel dat Annen direct al problemen had met het veld, ja niet voor elk club is de luxe weggelegd om een kunstgras veld te hebben. Al dachten de oude wijze mannetjes uit Annen er anders over. En dus was de 2-0 tussenstand na twintig minuten een logisch gevolg. Eerst was daar edje, die het leder uit een corner van Wever tegen de touwen kopte. En niet veel later een prachtgoal van Maikel Dam, die na een voorzet van Marcel Betten knap scoorde.

    Een makkelijke ochtend zou je haast denken voor de Galliërs, maar de machine begon te haperen. Het liep voor geen kant meer, ballen werden overal ingeleverd, waar normaal Wever en Brussen vanaf het midden feilloos de ballen wegleggen was daar nu nauwelijks sprake meer van. Ook Bulthuis had zijn dag niet en had al zijn kruit op de zaterdagmiddag verschoten bij het derde met zes doelpunten en faalde dus ook deze ochtend.

    Plotseling was het allemaal hard werken geblazen voor iedereen en kwam Annen er steeds beter in. Het leverde kansen op, de paal stond gelukkig een keer in de weg en anders was daar Stan, die een paar uitstekende reddingen in huis had. 2-0 bij rust, maar weinig tevreden gezichten in de kleedkamer. Als de klad er maar niet helemaal in zou komen de tweede helft, al kwam die er wel letterlijk en figuurlijk in. Sander van der Veen kwam het veld in en ook Leon van Klaveren kwam binnen de lijnen. Misschien dat we dan in ieder geval het geluk wel aan onze zijde zouden hebben. Dat bleek uiteindelijk ook wel. Want ondanks dat we zelf wel wat kansjes kregen, was het toch voornamelijk Annen wat beter voetbalde en ook de betere kansen kreeg. Soms was het bijna onvoorstelbaar dat de gasten maar niet scoorden. Dat gebeurde tien minuten voor tijd dan toch nog: 1-2. Billenknijpen dus voor Borger, dat een minuut voor tijd uiteindelijk de verlossing kreeg. Bulthuis werd onderuit getrokken door de Anner-goalie, het gevolg een strafschop. Een gele kaart volgde, speler op doel, waardoor de Anneroelen aardig gefrustreerd raakten en maar begonnen over het slechte veld en de lauwe thee, als of ze daardoor deze wedstrijd toch gingen verliezen. Want de penalty ging natuurlijk raak, laat dat maar aan de linker van captain Wever over.

    Drie punten in de knip, maar gezwijnd hebben we zeker, maar uiteindelijk zal je het aan de rit nooit meer over deze wedstrijd hebben. De nazit was weer fantastisch, het werd en was uiteindelijk weer een schitterende zondag. De zon blijft voorlopig volop schijnen voor de Galliërs en heel stiekem blijven we toch een beetje uitkijken naar zondag 2 juni. Het zal wel niet maar in voetbal weet je het immers maar nooit. Nu eerst de paasdagen en koningsdag, 2 mei komen de Galliërs weer in actie. Dan op donderdagavond uit naar Muntendam, weer een gevalletje kop- of Muntendam?