De winkelweek van Borger werd afgesloten met een boedelverkoop van brakheid, slaaptekort en oprispingen. De vroege zondagochtend bracht spektakel voor vroege vogels die van kelderklassevoetbal houden; voor de fijnproever dus. Waar menig Galliër nog vrijelijk en soepel deinde op de muziek van de Moefflons, was het een korte nacht later een compleet ander beeld. Toegegeven het feit dat de wedstrijd werd verplaatst van 11:00 uur naar 09:00 uur op het groenzwarte beton in Stadskanaal deed ook een duit in het zakje, maar al bij het verzamelen bleek dat er meerdere Galliërs al een strijd hadden gestreden om op tijd aanwezig te raken. Met een viertal fitte wissels, waaronder virtuoze spelers als Benji en Gert Jakobs, leek het allemaal nog best zonnig op deze zondagochtend. De nieuwe politieke realiteit werd ook gelijk pijnlijk duidelijk. Op de spelerslijst van de groene Galliërs staat al anderhalf seizoen een islamitisch ogende naam. Deze zondagochtend moest hij, zogenaamd vanwege een ontbrekende foto, zijn paspoort tonen. Het voelde voor de verslaggever als zwarte pieten, want dat schijnt nu immers weer te mogen. Maar goed, na de scheidsrechtelijke controle (wij hebben grensrechter van de eigen club, anders had ik het wellicht grenscontrole kunnen noemen, maar die vlieger gaat dus helaas niet op) mocht ook Amir meespelen.

Kolderiek moment
Nog voor het parkeren op de parkeerplaats in Stadskanaal deed zich een kolderiek moment voor. Jorick Oude Nijeweme had zijn allterrain-bolide bijna rechtstreeks naar de juiste P gestuurd, maar toch de afslag net gemist. Ik een poging dit de herstellen draaide hij de auto in het sompige bermveen waar hij luid protesterend bleef trekken met dode pk’s. Niet op dat moment kwam de Gallische colonne aan bij het sportpark. Nog even werd gepoogd Jorick’s bak uit de modder te sleuren, maar al gauw leek dat een lastige opgave. Het was vroeg, de Galliërs waren laat en dus werd besloten de auto in het bermveen te laten staan. Bij het uitstappen liep Jorick dwars door het kille gras naar de parkeerplaats, dat zou het enige gras zijn dat hij onder zijn voeten zou voelen deze ochtend. Want in Stadskanaal hebben ze om 09:00 uur nog plek op het kunstgrasveld. Of kan ik beter zeggen het grassuggestieveld. Een betonnen onderlaag met een dun tapijtje van groene en zwarte korrels, lag glinsterend op de slaperige blik van de Galliërs.

Een ware belegering
De wedstrijd kan kort worden samengevat. Maar ik zie zo geen reden om dat daadwerkelijk te doen. Dit is tenslotte een wedstrijdverslag en geen wedstrijdsamenvatting. Goed, we verloren. De Galliërs leden een pijnlijke nederlaag.  Niet alleen doordat wondergoalie Jasper niet op zijn rechterkant durfde te duiken vanwege een tattoo in wording. Niet alleen vanwege een vakkundige appélfluiter. En niet alleen omdat ze alles over rechts speelden. Hoewel dat natuurlijk niet meer tot verwondering mag leidden, na de eclatante overwinning van extreemrechts gedachtengoed. Ik als linksbenige middenveld voelde me veel overgeslagen en werd verweten teveel naar de Europa League gekeken te hebben. Tijdens de tweede helft werd ik een kwartier lang genegeerd, ik dacht er zelfs even aan wachtgeld te vragen. Maar goed, dat terzijde, ter linkerzijde. Het leek alsof we flink in de minderheid waren, overal doken blauwhemden op. Hoewel de groene Galliërs van nature op de aanval georiënteerd zijn, moesten zij in de verdediging. Er kwam geen einde aan de belegering, niet eerder dan het moment dat de scheidsrechter aan thee dacht. We stonden met 2-0 achter, met Jakobs en Benji nog op de bank, maar dat deze wedstrijd nog winnend kon worden afgesloten leek zo onmogelijk als de formatie.
Grotere verliezen
Benji scoorde nog wel en Jakobs sleurde het veld in stukken uiteen met zijn grenzeloze drang tot presteren, maar het mocht niet baten. Dat de jongens in het blauw nog twee keer scoorden was nog niet het ergste. De linkerknie van Riemeijer leek in een duel om de bal nog vastgeklonken aan zijn bed, toen de Galliërs zijn korte vinnige draai wilde etaleren. Het ergste werd gevreesd. Minutenlang lang hij als aangeschoten wild stil op het ijskoude nepgras, alvorens hij van het veld werd getild. We moeten hem waarschijnlijk wel tot de winterstop missen. Een tweede grote tegenslag was de scheut in de hamstring die door de onverzettelijke rechterpoot van Remco jankte, vlak voor het einde van de wedstrijd. Ook Remco zal vermoedelijk zijn sturm und drang in de ijskast moeten zetten.

We zaten aan de bal gehakt en het bier om ruwweg vijf over elf. De dag lag voor ons als een uitgestrekt landschap. Menig Galliër zag er als een berg bovenop. Een enkeling zette door en nam bij terugkomst nog een goudgele rakker, maar de meesten Galliërs herontdekten hun vriendschap met de bank. Kaan & Chill werd uitgevoerd voor een scherm waarop mensen topsport bedreven. Freriks, Jakobs en Mazeau, dank voor jullie offer op de vroege zondagochtend. Olf en Remco snel weer beter worden en aan de rest van mijn teamgenoten; nog even doorzetten tot de winterstop. 2024 wordt prachtig.