Loom en ongeïnspireerd ogend Borger met 2-5 onderuit tegen hekkensluiter
Na een met strijd en passie over de streep getrokken overwinning op HS ’88 een week eerder gingen de supporters van SV Borger er afgelopen zaterdag eens goed voor staan. Het nog puntloze VV Glimmen kwam op bezoek. De eerste thuisoverwinning voor de groenhemden moest dus binnen handbereik zijn. Men kwam bedrogen uit. De energieloze thuisploeg mocht niet klagen dat het bij rust slechts tegen een 1-2 achterstand aankeek. In het tweede bedrijf wachtte alsnog de slachtbank. Eindstand 2-5.

Door: Erwin Beukema

Twee keer fenomeen Oosterhof
Bij Glimmen loopt een fenomeen rond, hij luistert naar de naam Tim Oosterhof. Een veertigplusser, die bezig is aan zijn 24ste seizoen in de hoofdmacht van de roodhemden. Een spits die er in al die jaren tot afgelopen zaterdag al 467 competitiedoelpunten voor zijn club had ingelegd. Borgertrainer Arne Joling zal zijn mannen ongetwijfeld voor hem gewaarschuwd hebben. Toch duurde het maar drie minuten tot Oosterhof er weer een streepje bij kon zetten. Waar heel Borger onder een hoge voorzet doorging controleerde de routinier simpel op de borst, waarna hij de hoek voor het uitzoeken had. Borger moest dus al vroeg in de achtervolging. De ruimte achter de defensie van de gasten lag er ook wel. Gijs Roda schoot echter voorlangs na een mooie dieptepass van Casper Klazen en Dylan Berghuis treuzelde even later in kansrijke positie te lang. De 1-1 kwam er in de 19e minuut alsnog. Gert Jakobs schoot een door scheidsrechter Hein toegekende strafschop feilloos binnen. De vreugde was van korte duur. Slordig balverlies op de middenlijn zorgde voor een uitbraak van Glimmen. De voorzet kwam en uiteraard stond Oosterhof op de goede plek.

Een collectieve wanprestatie
De thuisploeg was hierna volkomen van slag. In balbezit oogde het terneergeslagen, loom en ongeïnspireerd. Geen loopacties, geen vuile meters meer. Stilstaand voetbal waarin zelfs de 45-plussers van de club nog moeiteloos mee zouden kunnen. In de omschakeling kwam men steeds een stapje of twee te laat. De energie ging ondertussen op aan gemopper en wijzen naar elkaar. Niet bepaald constructief. De schuld lag niet bij het individu of bij een linie, het was een collectieve wanprestatie. Op slag van rust mocht men uiteindelijk nog van geluk spreken dat Glimmen twee grote mogelijkheden om zeep hielp. Anders was de wedstrijd op dat moment al gespeeld geweest.

Glimmen loopt verder uit
Achteraf gezien bleek het uitstel van executie te zijn. Na zes minuten in de tweede helft lag de derde van Glimmen er al in. Steef Sterken was de maker. Vier minuten later kreeg Berghuis vanuit het niets een enorme kans om Borger toch weer terug in de wedstrijd te brengen. Oog in oog met de doelman faalde de spits echter. Met name het steekpassje van Wouter Oving had een beter lot verdiend. Het was een spaarzaam momentje waarin de thuisploeg gevaarlijk werd. Voor het overige was het ook in het tweede bedrijf bijzonder matig. Balverlies op het middenveld leidde de 1-4 van Daan van Dieren in. Hij kreeg een vrijgeleide richting de kansloze Edwin Haandrikman. Dat Borger vervolgens nog een keer het net vond was meer geluk dan wijsheid. Een strakke voorzet van Ruben de Valk werd door een opponent in eigen doel geschoten. Het slotakkoord was voor de gasten. Oosterhof verlengde met de kop, waarna Sterken simpel zijn tweede van de middag mocht maken.

Spiegel
Was het dan allemaal kommer en kwel bij Borger? Ik ben geneigd om de vraag met ‘ja’ te beantwoorden. Dit was een totale blamage. Al doe ik de jonge invallers daarmee misschien een beetje tekort. Zij konden ook geen potten breken, maar ze brachten in elk geval wat energie in de wedstrijd. De rest mag allemaal even in de spiegel kijken en voor zichzelf bedenken wat ze deze zaterdag anders deden dan een week eerder. Deze competitie vraagt elke wedstrijd dezelfde winnaarsmentaliteit. Volgende week zijn de groenwitten vrij. Een week later wacht de lastige uitwedstrijd tegen Bargeres (aftrap: 16.00 uur).